Ενθύμιον - Κρεπερί που ξεπήδησε από μια άλλη εποχή

Σε μια μονοκατοικία του '50, πάνω στην Αγ. Λαύρας στα Πατήσια, λειτουργεί απ'το 1995 ένα κουκλίστικο μουσικό εστιατόριο, που είναι καταχωρημένο ως κρεπερί.
Το "Ενθύμιον" το ανακάλυψα μόλις χθες και για μένα ήταν πραγματικά συγκινητικό. Γύρισα πολλά χρόνια πίσω, όταν ακόμη λειτουργούσε η κρεπερί "Φαίδρα" στη Μετσόβου, όπου είχαμε περάσει μαγικές βραδιές με οικοδεσπότη τον κο. Μωραϊτη και το Νίκο Πλάτανο στο πιάνο.
Όταν έκλεισε πριν μερικά χρόνια, θεώρησα ότι ήταν τέλος εποχής και μάταια έψαχνα λίγη από την αίγλη αυτού του φινετσάτου μαγαζιού με τις μελωδίες του Χατζιδάκι.
Και ως δια μαγείας... πριν κάποιες μέρες διάβασα ένα άρθρο που αναφερόταν σε ένα "κόζι αστικό καταφύγιο" που δεν ήταν άλλο από το Ενθύμιον.

Η ιδιοκτήτρια γεννήθηκε και μεγάλωσε σ'αυτό το σπίτι που αγόρασε ο παππούς της το 1950 και έχει αναμνήσεις από κάθε γωνιά του.  Αποφάσισε λοιπόν το 1995 να το ανοίξει στον κόσμο και η αίσθηση πράγματι είναι σα να μπαίνεις καλεσμένος σε σπίτι!
Ο χώρος είναι κουκλίστικος, ζεστός και τα ξύλινα τραπεζάκια δένουν όμορφα με το μπορντοκόκκινο των τοίχων. Παλιοί ξύλινοι μπουφέδες, ένας τεράστιος καθρέφτης στην κυρίως αίθουσα, ιδιαίτερα φωτιστικά και παλιά λαμπατέρ συμπληρώνουν το ζεστό διάκοσμο.
Το πιάνο δεσπόζει στο χώρο και Παρασκευές και Σαββατοκύριακα έχει ζωντανή μουσική με έντεχνο και λυρικές διαδρομές στο ποιοτικό τραγούδι.
Μπαίνοντας νομίζεις ότι θα ακούσεις Αττίκ! Απ'το χώρο έχουν περάσει πολλοί καλλιτέχνες όπως ο Μανώλης Μητσιάς, η Καίτη Χωματά, η Πόπη Αστεριάδου, ο Ηλίας Λιούγκος, ο Λάκης Παππάς... καλλιτέχνες μιας άλλης εποχής που ακόμη και σήμερα σε κάποιους από μας φέρνουν θύμησες και στους νεότερους ένα άλλο είδος μουσικής απ'αυτή που ακούν.

Κάτι που μου'κανε εντύπωση, το κοινό ήταν παρέες 35άρηδων και ζευγάρια που απολάμβαναν τη μουσική και το φαγητό στο ζεστό αυτό χώρο. Περίμενα ότι θα συναντούσα ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας που πρόλαβαν την εποχή των μπουάτ... κι όμως φαίνεται ότι και οι νεότεροι ψάχνουν το ιδιαίτερο κι όχι το μαζικό.
Ο κατάλογος του Αννίβα Πιτυλάκη βασίζεται σε κρέπες αλμυρές και γλυκές.
Στα ορεκτικά μπρουσκέτες με προσούτο, μασκαρπόνε και μαρμελάδα σύκου (εδώ θα προτιμούσα φρυγανισμένη την μπαγκέτα), φρυγανάκια με κατίκι και μαρμελάδα κρεμμύδι ή με καπνιστό σολομό τυρί κρέμα και άνιθο και μερικά ακόμη.
Απ'τις 5 - 6 σαλάτες του μενού, δοκίμασα την πράσινη με μπλε τυρί, αχλάδι, καρύδια και sauce εσπεριδοειδών και ήταν πολύ καλή.
Οι αλμυρές κρέπες είναι το δυνατό σημείο της κουζίνας.
Επιλέξτε μεταξύ αυτής με ζαμπόν, μανιτάρια και μπεσαμέλ (αντικατέστησα το ζαμπόν με μπέικον και την απόλαυσα) ή με σπανάκι και άνιθο.
Για κάτι πιο δυνατό, η κρέπα κοτόπουλο στη μπύρα και μπέικον ή η μεξικάνικη με κοτόπουλο, μπέικον, καλαμπόκι κα καυτερή κόκκινη σάλτσα.
Την επόμενη θα δοκιμάσω αυτή με τον καπνιστό σολομό.
Από τα κυρίως, εξαιρετικό το χτένι μόσχου μπουργκινιόν με σπιτικό πουρέ πατάτας.
Μου έκανε κλικ και το χωριάτικο κοτόπουλο με χυλοπιτάκι και μυζήθρα και το χοιρινό μπούτι με σάλτσα κονιάκ και μανιτάρια.

Το πλατό τυριών περιείχε μια ωραία ποικιλία 5 - 6 τυριών, συνοδεία chutney σύκου. Έχει και 2 - 3 πιάτα ημέρας που αναγράφονται σε μαυροπίνακα.
Στα γλυκά, πέραν από τις γλυκές κρέπες, δοκιμάστε φοβερό τιραμισού ή σουφλέ σοκολάτας με παγωτό.
Η λίστα κρασιών μικρή αλλά με καλές ετικέτες από τον ελληνικό αμπελώνα και σωστά τιμολογημένες.
Αν επιλέξετε μπύρα, εκτός των κλασικών, ο κατάλογος έχει αρκετές από ελληνικές μικροζυθοποιίες.
Σχέση ποιότητας - τιμής εξαιρετική! Υπολογίστε €15-20 το άτομο χωρίς κρασί.

Αγ. Λαύρας 56, Αθήνα
Τηλ. 210 2022256