Dickie Dee - Το παγωτό που ξετρέλανε το κέντρο της Αθήνας!

Όχι! Δε θα αφήσω το καλοκαίρι μου να φύγει.. θα το κρατήσω εδώ, κόντρα στους καιρούς και στους κυκλώνες. Μου δίνει ζωή και αρνούμαι τη μουντάδα που μου χαλάει τη διάθεση.
Κατηφορίζω την Ερμού με ψιλόβροχο, χωρίς ομπρέλα - έτσι για την αλητεία - και στρίβω στην οδό Βουλής· λίγο πριν βγω στη Μητροπόλεως, στον αριθμό 23 της Βουλής, η ματιά μου κολλάει σ'ένα ροζ κουκλίστικο μαγαζάκι που θυμίζει τα boutique ζαχαροπλαστεία στο Παρίσι.
Μου έρχεται στο μυαλό αμέσως ένα άρθρο που διάβασα πριν λίγες μέρες που εκθείαζε το παγωτό του "Dickie Dee" - αυτό το όνομα φέρει το μαγαζί - και κοντοστέκομαι πριν μπω.
Το ροζ κυριαρχεί στο χώρο, τα λίγα τραπεζάκια έξω, μαρμάρινα με χρυσά σκαμπό και βελούδινα κόκκινα καθίσματα.

Οι δημιουργοί του Dickie Dee έχουν επιρροές από το εξωτερικό· ο Δημήτρης Φωτόπουλος απ'το "Άνετον", μεγαλωμένος στον Καναδά και ο Κυριάκος Στυλιανού απ'το "Yoko Sushi" πάλευαν αρκετό καιρό γι'αυτό το εγχείρημα.
Στο Dickie Dee δε θα βρεις την ποικιλία των γεύσεων που υπάρχει σε άλλα μαγαζιά. Έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε 4 γεύσεις παγωτού μηχανής, αλλά αυθεντικού· εξαιρετικό ανθόγαλα, vegan σοκολάτα, άγλυκο τριαντάφυλλο και μια μοναδική γεύση φιστίκι που θα σε κάνει να ξεχάσεις ότι ήξερες ως τώρα.
Αν επιλέξεις να απολαύσεις σε χωνάκι τη γεύση της αρεσκείας σου, στο σερβίρουν φωλιασμένο σε μαλλί της γριάς. Παιδικές μνήμες ξυπνούν καθώς το ζαχαρωτό συννεφάκι κολλάει στη μύτη σου, ενώ η γεμάτη γεύση του παγωτού σε συνεπαίρνει.
Μπορείς να το γαρνίρεις βέβαια με marshmallows, καραμελωμένο pop-corn ή ζαχαρωτά.
Τα γλυκά δε λείπουν και οι επιλογές είναι αρκετές· cheesecake, brownies, πάβλοβα με παγωτό ανθόγαλα με σιρόπι φράουλα ή καραμέλα ή σοκολάτα, τιραμισού, κρουασάν γεμιστά με παγωτό.
Κι αν θες ένα ρόφημα, πάρε μια σπιτική λεμονάδα απλή ή με άρωμα τριαντάφυλλο!
Ανοιχτά καθημερινά 12.00 μ.μ. - 02.00 π.μ.

Βουλής 23, Σύνταγμα
Τηλ. 210 3238227

Zeibekiko - Αν δεν το χορεύετε... απολαύστε το στην Κηφισιά

Οι αδελφοί Τσιλιγκίρη δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις... εδώ και χρόνια έμαθαν τους κατοίκους των βορείων προαστίων το καλό κρέας και από το καλοκαίρι του 2016 και τους κατοίκους του κέντρου.

Από την παλιά ταβέρνα του πατέρα τους - σέρβιρε φοβερά κεφτεδάκια, χόρτα και τηγανητή πατάτα - τον ιστορικό "Τηλέμαχο" στη Φραγκοπούλου στην Κηφισιά... στη συνέχεια με τον "Τηλέμαχο Athens" στο κέντρο, στη στοά του θρυλικού "Απότσου" στην Πανεπιστημίου.. και φτάνοντας το πλήρωμα του χρόνου, αποφάσισαν να ασχοληθούν με το κορυφαίο street food στη χώρα μας, το σουβλάκι.
Μετέτρεψαν λοιπόν το "Τηλέμαχος Barbeque Club" που λειτουργούσε ως meat-restaurant στην Κάτω Κηφισιά, σε μοντέρνα σουβλακερί. Και μη φανταστείτε κάποιο στυλ μαγαζιού με χλιδάτο περιβάλλον και υπερβολικές τιμές. Οι καιροί δεν το επιτρέπουν και ο Γιώργος και ο Κώστας Τσιλιγκίρης έχουν αφουγκραστεί τον παλμό της αγοράς.
Με χρόνια εμπειρία στο χώρο της εστίασης και εξειδίκευση στο κρέας, ήμουν σίγουρη ότι το νέο τους εγχείρημα θα ανταποκρινόταν πλήρως στις απαιτήσεις των κρεατολάγνων.
Επισκέφθηκα το "Zeibekiko" μέσα Ιουλίου, ούτε 10 μέρες αφού είχε ανοίξει και ήταν γεμάτο.
Ο κήπος του μαγαζιού ήταν πάντα το μεγάλο του ατού και αποτελεί όαση δροσιάς ακόμη και τις μέρες με καύσωνα στην πόλη.

Η μουσική βγαλμένη από παλιό ελληνικό κινηματογράφο και ελαφρολαϊκά παλιά και νεότερα. Τα σουπλά με φωτο από παλιές ελληνικές ταινίες και στον εσωτερικό χώρο φιγουράρουν ναύτες του Τσαρούχη και πίνακες με τοπία του Θεόφιλου.
Καθισμένη κάτω απ'τη δροσιά των πεύκων... με θύμισες από άλλες εποχές που στο μαγαζί απολαμβάναμε σιδηρόδρομο και φρικασέ που ήταν αξεπέραστο ή κάποιο νεροβούβαλο ψημένο τέλεια, κοιτάζω τον κατάλογο αλλά προτιμώ ν'ακούσω το Γιώργο και να τον αφήσω να με κατευθύνει στην παραγγελία.
Χρόνια τώρα ξέρει τον κάθε πελάτη και είναι σίγουρος για την ποιότητα όσο και τη γεύση των πιάτων που σερβίρει.
Ξεκίνημα με σαλάτα με αγγουράκι, ρόδι, άνιθο και πετιμέζι ροδιού και λεμόνι.
Συνέχεια με μπουγιουρντί στον ξυλόφουρνο  με βαρελίσια φέτα, λαδοτύρι Μυτιλήνης, τομάτα και πιπεριά.
Στα must το πεϊνιρλί με κασέρι, παστουρμά και αυγό και τα παστουρμαδοπιτάκια.
Στον καβουρμά με σπανάκι, τυρί κι αυγό έχω μια μικρή ένσταση. Ο καβουρμάς μου έλειψε στο πιάτο και ιδανικά θα έπρεπε να προστεθεί στο τέλος κι όχι να μαγειρευτεί.
Μη χάσετε τα μπιφτεκάκια γεμιστά με γραβιέρα και τα kebap μαύρου χοίρου συνοδεία πίτας και ψητών λαχανικών.

Και περνάμε στα κρεατικά που προμηθεύονται από μικρές επιλεγμένες φάρμες· πρόβατα από Μάνδρα, κοτόπουλα ελευθέρας βοσκής από Ήπειρο και μαύρο χοίρο απ'τα Φάρσαλα.
Καλαμάκια χωρίς λίπος όποια επιλογή κρεατικού κι αν κάνετε· από κλασικό χοιρινό μέχρι κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής, πρόβατο ή μαύρο χοίρο.
Αλλά οπωσδήποτε θα παραγγείλετε γύρο που φτιάχνεται στο μαγαζί και δεν υπάρχει η νοστιμιά αυτού του κλασικού "βρώμικου" αλλά με την ποιότητα και την σφραγίδα των αδελφών Τσιλιγκίρη.
Επιλέξτε ή γύρο ελληνικού πρόβατου με σάλτσα τονωμένου σορβά ή μαύρου χοίρου με σάλτσα μπάρμπεκιου, χαρούπι και σύκο.
Αν και οι πιο κλασικοί για όσους παραμένουν στα καθιερωμένα, δεν υστερούν σε γεύση· ο χοιρινός γύρος και αυτός με το κοτόπουλο με κουρκουμά και ξύσμα λεμόνι παίζουν δυνατά και "γυροφέρνουν"¨" στα διπλανά τραπέζια.
Η φρέσκια τηγανητή πατάτα, κομμένη στο χέρι μου έλειψε εκείνη τη βραδιά στην προσπάθεια να δοκιμάσω τόσα πιάτα. Και με την παγωμένη draft να μου κλείνει το μάτι σερβιρισμένη σε παγωμένο ποτήρι, πως να αντισταθώ; 
Το κρασί βέβαια συνεχίζει να είναι απ'τα δυνατά χαρτιά του μαγαζιού και ο κατάλογος έχει δυνατές ετικέτες που σερβίρονται σε κολονάτα ποτήρια παρ'όλο το casual στυλ του μαγαζιού.

Επί της Μπότσαρη, έχουν στήσει ένα μπαρ με stools και βαρελίσια μπύρα όπου μπορεί κάποιος να παραγγείλει τυλιχτό ή να παραλάβει την παραγγελία του πακέτο. Το delivery ξεκινάει από μέρα σε μέρα!  Δυστυχώς είμαι αρκετά χιλιόμετρα μακριά....

Για επιδόρπιο έχουν επιλέξει να σερβίρουν γιαούρτι με ροδοζάχαρη...
Ποια διατροφή να σώσει τον κάθε foodie που θα επισκεφτεί το μαγαζί; 😉
Για ένα απ'τα πράγματα που είμαι ευγνώμων στους γονείς μου, είναι τα γονίδια του καλού μεταβολισμού! 😂😂
Τιμές γύρω στα €20-25 κατ'άτομο με πλήρες γεύμα χωρίς κρασί.

Φραγκοπούλου 22 & Μπότσαρη, Κάτω Κηφισιά
Τηλ. 210 8076680 - 210 8074330

 

Ορίζοντες Λυκαβηττού - Δυνατό come back!

Ο Μίλτος Αρμένης μετά από πολύχρονη εμπειρία σε εστιατόρια με αστέρια Michelin σε Γαλλία, Ισπανία κι Ελβετία και με θητεία δίπλα σε μεγάλα ονόματα της γαστρονομίας όπως ο Serres και ο Ducasse, από πέρυσι το Σεπτέμβρη συνεργάζεται με τον Όμιλο Καστελόριζο.
Στο "Όμικρον" στην Κηφισιά έδειξε τα πρώτα καλά δείγματα και απέσπασε πολύ καλές κριτικές από τους γευσιγνώστες.

Δοκίμασα τα πιάτα του από τους πρώτους και πριν καλά καλά ετοιμάσει τον κατάλογο πέρυσι το Σεπτέμβρη και πραγματικά ενθουσιάστηκα.
Γύρω στο Νοέμβρη του 2017 παρουσίασε τα πιάτα του νέου καταλόγου στο Όμικρον και η σφραγίδα του ήταν ξεκάθαρη.
Με καταγωγή από Κέρκυρα και ρίζες από Ισπανία, οι επιρροές είναι εμφανείς στα πιάτα του.
Με την ευκαιρία της πλήρους ανακαίνισης που γίνεται στο Όμικρον - ετοιμάζεται κάτι δυνατό και μια καλή συνεργασία - ο Μίλτος έδωσε όλη του την ενέργεια σ'ένα απ΄τα πιο εμβληματικά εστιατόρια του Ομίλου, τους "Ορίζοντες" στο Λυκαβηττό.
Η προνομιούχος θέση του εστιατορίου αποτελεί από μόνη της ένα μεγάλο ατού. Αλλά χωρίς έναν ικανό σεφ στο τιμόνι, που σίγουρα έλειπε εδώ και πολύ καιρό, θα έχανε κατά πολύ.
Έχω να θυμάμαι εξαιρετικές βραδιές στους "Ορίζοντες" τη δεκαετία του 2000, με σεφ το Γιάννη Γκελντή και σομελιέ τον Αλέξανδρο Σακκά, τον έλληνα wine guru! Οι οινικές προτάσεις του απογείωναν το μενού και με "πιάτο" όλη την Αθήνα, οι "Ορίζοντες" αποτελούσαν πάντα αγαπημένη επιλογή για τα καλοκαιρινά βράδια στην πόλη.
Χθες, μετά από χρόνια βρέθηκα στο Λυκαβηττό αναπολώντας καλές εποχές!

Ακολούθησα την πεπατημένη αφήνοντας το αυτοκίνητο ψηλά στο Κολωνάκι (τυχερή που βρήκα θέση Σάββατο βράδυ) και ανέβηκα ως το εστιατόριο με το τελεφερίκ - κάτι που κάναμε πάντα - με κάποιο γκρουπ τουριστών, που ανέβαιναν να θαυμάσουν τη θέα απ'το γραφικό εκκλησάκι του Αη-Γιώργη.
Ανεβαίνοντας λίγα σκαλιά και μπαίνοντας στο εστιατόριο, ο χρόνος γύρισε πίσω... σα να μην πέρασε μια μέρα! Η πολυτελής σάλα με το ζεστό περιβάλλον και τα στρωμένα με λινά τραπεζομάντηλα τραπέζια, προδιέθεταν πάντα θετικά τον επισκέπτη.
Αλλά εκεί που αρχίζει η μαγεία είναι όταν περνώντας το αίθριο με τη τζαμαρία, βρίσκεσαι σε μια απίστευτη βεράντα με ανεμπόδιστη θέα ως το Σαρωνικό.
Ο Μίλτος είχε φροντίσει για ένα τραπέζι που η θέα σου έκοβε την ανάσα και ένα μενού degustation που τώρα ετοιμάζει για τον κατάλογο. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα... αφέθηκα να επιλέξει ο ίδιος για μας!

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι το εστιατόριο ήταν γεμάτο γύρω στις 21.30 μ.μ. και ο κόσμος γύρω έδειχνε ν'απολαμβάνει το φαγητό.
Εισαγωγή στο μενού με δύο amuse bouche από τον σεφ· το πρώτο καρπούζι με μους φέτας και το δεύτερο γκασπάτσο χωριάτικης σαλάτας.
Τι να πω για να περιγράψω αυτή την εισαγωγή; Το πρώτο που θα αναφέρω είναι ότι καρπούζι με φέτα δεν έχω φάει ποτέ από άποψη· εδώ είχαμε το απόλυτο ταίριασμα καθώς η αψάδα της φέτας έδενε με το δροσερό καρπούζι, η sauce βασιλικού έδινε τ'αρώματα και το χαβιάρι πάνω, έκανε ένα μοναδικό κοντράστ.
Όσο για το γκασπάτσο χωριάτικης σαλάτας, ο σεφ είχε πετύχει να αναδείξει όλες τις γεύσεις των υλικών της χωριάτικης μέσα στην κρύα σούπα. Τα ψιλοκομμένα λαχανικά που κάθονταν πάνω στη φρυγανισμένη φέτα ψωμιού πρόσθεταν τόσο χρωματικά όσο και γευστικά στο πιάτο.
Το carpaccio μόσχου συνδυάστηκε με ροδάκινο, κόκκινο κρεμμύδι και τσίλι και η φίνα γεύση του κρέατος ξεχώριζε... να μαντέψω ότι συνεχίζει να έχει τον ίδιο προμηθευτή κρέατος, τη φάρμα που τον προμηθεύει εδώ και χρόνια; Από όσο ξέρω είναι η φάρμα Κυλερτζή στη Χαλκίδα.
Στο πιάτο με το τσιγαρέλι με καλαμάρι και τσιπς καλαμάρι και ρύζι, νομίζω ότι διαφαίνονται ξεκάθαρα οι ρίζες απ'το Ιόνιο· η παράδοση συναντά τη δημιουργία και την άρτια τεχνική του σεφ.
Οι παπαρδέλες aglio e olio με μυλοκόπι ξεχώριζαν μέσα απ'την απλότητά τους.
Η Κέρκυρα έκανε ισχυρή την παρουσία της στο επόμενο πιάτο, που ήταν μυλοκόπι μπουρδέτο με πατάτες παριζιέν και μους μανούρι.

Μ'ένα σορμπέ φραγκόσυκο, ο σεφ άλλαξε τη γεύση μας ώστε να υποδεχθούμε το επόμενο πιάτο, ένα φιλέτο μοσχάρι σοφρίτο, συνοδεία πουρέ που είναι απ΄τους καλύτερους που έχω δοκιμάσει. Όσο για το ψήσιμο του κρέατος, θεωρώ είχαν πετύχει το ιδανικό.
Το επιδόρπιο μετά από τέτοιο δείπνο ήταν ακριβώς ότι θα ήθελα· κρέμα λεμόνι πάνω σε μπισκότο βουτύρου και ιταλική μαρέγκα.
Θεωρώ ότι μέσα στο χρόνο που πέρασε, ο Μίλτος Αρμένης βρήκε τα πατήματά του και διανύει μια εξαιρετική περίοδο.
Οι "Ορίζοντες" διεκδικούν και πάλι μια θέση στη γαστρονομική αθηναϊκή σκηνή και μια θέση στην καρδιά μας.
Περιμένουμε με αγωνία και το νέο "concept" στο "Όμικρον" στην Κηφισιά που σίγουρα θα ταράξει τα νερά.
Κόστος κατ'άτομο γύρω στα €40 χωρίς κρασί.

Λόφος Λυκαβηττού
Τηλ. 210 7227065 - 210 7210701

Σίφνος - Ξεχωριστή κυκλαδίτικη ομορφιά και γαστρονομικός προορισμός

Με αφορμή το φεστιβάλ γαστρονομίας του Τσελεμεντέ, αυτό το τριήμερο στη Σίφνο και μιας πρόσφατης δικής μου απόδρασης στο όμορφο κυκλαδονήσι, θα μοιραστώ μαζί σας τα γαστρονομικά μυστικά της και όχι μόνο...
Για πρώτη φορά στις αναζητήσεις μου, είχα κατευθύνσεις από έναν "γευσιθήρα" όπως ο ίδιος αρέσκεται αν αποκαλεί τον εαυτό του, που πραγματικά ήταν πολύτιμες... ο Δημήτρης Ρουσσουνέλος ήταν ο μπούσουλας στις γευστικές μου διαδρομές στο νησί αλλά και στην παράδοση του τόπου.
Όταν κάποιος μπορεί να σου πει για τον αρχαιότερο αγγειοπλάστη του νησιού μέχρι για έναν ζαχαροπλάστη στον Αρτεμώνα που τον θεωρεί "ψηφίδα γαστρονομικού πολιτισμού, ως άνθρωπο και ως ζαχαροπλάστη" - χρησιμοποιώ δική του έκφραση που με συνεπήρε - πως να μην έχεις ολοκληρωμένη άποψη για το νησί;
Ας ξεκινήσω λοιπόν το οδοιπορικό απ'το γραφικό χωριό του Αρτεμώνα, με τα παλιά αρχοντικά, τα γραφικά σοκάκια και τη μαγευτική θέα.

Σ'ένα απ'τα στενάκια, ο χρόνος σταμάτησε το 1933, όταν η οικογένεια Θεοδώρου ξεκίνησε να λειτουργεί αυτό το μαγαζί ως ζαχαροπλαστείο.
Φτάνοντας ένα βραδάκι στο χώρο - ο οποίος θυμίζει σάλα κυκλαδίτικου σπιτιού - με υποδέχθηκε μια γλυκιά ηλικιωμένη κυρία· ήταν η μητέρα του Βασιλόδημου Θεοδώρου, η κυρία Κατίνα. Αφού με ενημέρωσε ότι ο γιος της είχε βγει για δουλειά, προσφέρθηκε να με ξεναγήσει στο μαγαζί. Άναψε όλα τα φώτα και με οδήγησε με περίσσια καλοσύνη από δωμάτιο σε δωμάτιο.
Στην κυρίως σάλα, παλιές σερβάντες, σιφνέικα τσικάλια και διακοσμητικά, φωτογραφίες και τόσα ακόμη.. στα ράφια παστέλια με σιφνέικο μέλι και σουσάμι, χαλβαδόπιτες με αμύγδαλο, λουκουμάκια μπουκιές σε διάφορες γεύσεις, μπουρέκια με αμύγδαλο, κουτάκια υποβρύχιο σε διάφορες γεύσεις όπως μαστίχα, φιστίκι, τριαντάφυλλο, περγαμόντο και βέβαια την κλασική βανίλια.
Δεν έβλεπα όμως πουθενά αμυγδαλωτά για τα οποία φημίζεται το μαγαζί και τα αναζήτησα... η κυρά-Κατίνα με πήρε απ'το χέρι και με οδήγησε με ματιά πολλά υποσχόμενη στο διπλανό δωμάτιο. Με έκπληξη είδα ταψιά γεμάτα αμυγδαλωτά, τα οποία όπως μου εξήγησε στέγνωναν γιατί είχαν φτιαχτεί πριν λίγη ώρα και δεν ήταν έτοιμα να μπουν σε κουτιά προς πώληση. Συγκρατήθηκα και δε βούτηξα κανένα από το ταψί, παρόλο που ο πειρασμός ήταν μεγάλος!
Τέλος με πήγε στο εργαστήριο που τα πάντα άστραφταν από καθαριότητα και μου εξήγησε ότι εκεί ετοιμάζουν με το γιο της τα παραδοσιακά γλυκά.

Τη ρώτησα πως μπορώ να προμηθευτώ και μου'πε να περάσω την επόμενη μέρα που θα ήταν έτοιμα και πακεταρισμένα τ'αμυγδαλωτά.
Όντως την επόμενη βραδιά, βρέθηκα και πάλι στ'όμορφο μαγαζάκι του Βασιλόδημου κι η σκηνή που αντίκρισα μπαίνοντας, βγήκε από μια άλλη εποχή· ο ίδιος και η μητέρα του, καθισμένοι μπροστά σε μεγάλο πάγκο, φορώντας ποδιές, έπαιρναν το υλικό από ένα μεγάλο τσουκάλι, έπλαθαν ένα-ένα τ'αμυγδαλωτά και τ'απίθωναν σε μεγάλες λαμαρίνες για να στεγνώσουν.
Αφού έμεινα να τους κοιτάζω κάμποση ώρα, πλησίασα διακριτικά και η συμπαθής γιαγιά με θυμήθηκε αμέσως· μου πρόσφερε μια μπουκιά απ'το υλικό, που δεν είχε προλάβει να στεγνώσει και το στόμα πλημμύρισε η γεύση του ροδόνερου και της αμυγδαλόψιχας.
Μου είχαν κρατήσει δυο κουτάκια αμυγδαλωτά γιατί είχαν ξεπουλήσει πολύ σύντομα μέσα στη μέρα! Τους αποχαιρέτησα ευχαριστώντας τους για όλα και πήρα μαζί μου μια γλυκιά γεύση από Σίφνο.

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό στο γραφικό Αρτεμώνα, τα βήματά μου με οδήγησαν στο "Περιβόλι", ένα μεζεδοπωλείο με εμπνευσμένα πιάτα.
Το "Περιβόλι" στεγάζεται στο πρώην ελαιοτριβείο της οικογένειας των ιδιοκτητών. Ο κήπος του είναι διαμορφωμένος σε δύο επίπεδα. Ένα πηγάδι στολίζει το κέντρο του πρώτου επιπέδου, ολόγυρα στους τοίχους καραβάκια και στο δεύτερο επίπεδο τα τραπέζια ανάμεσα σε δέντρα.
Πέραν όμως του περιβάλλοντος, στο "Περιβόλι" έρχεται κάποιος για το εξαιρετικό φαγητό του και είθισται να κάνει κράτηση γιατί συνήθως είναι γεμάτο.
Ο κατάλογός του σε προδιαθέτει ευχάριστα κι ότι δοκίμασα ήταν εξαιρετικό. Σημαντικό ρόλο βέβαια παίζει η καλή πρώτη ύλη (προέρχεται από το μποστάνι τους) αλλά και η δημιουργική πινελιά του σεφ.

Οι τυρολουκουμάδες με καπνιστό τυρί και μαρμελάδα πιπεριάς Φλωρίνης είναι από τα ορεκτικά που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε· πανάρισμα ιδιαίτερο και αέρινο τηγάνι!
Πολύ καλές επίσης οι φωλιές καταϊφιού με μελιτζάνα, μετσοβόνε, καρύδια και μαρμελάδα τομάτας.
Άφησα μια εκκρεμότητα από τα ορεκτικά με σκοπό να ξαναβρεθώ στο "Περιβόλι"· τη "φασολάδα με παστουρμά τόνου".
Το κριθαρότο με γαρίδες, γλυκό κρασί και μπούκοβο άκρως δελεαστικό.
Η χωριάτικη καρμπονάρα με σκιουφιχτά και σύγκλινο Μάνης, απίστευτη!
Τα ριγκατόνι με μελιτζάνα, τοματίνια, πεκορίνο και θυμάρι, εξαιρετικά στην απλότητά τους.
Στα κρεατικά ξεχωρίζουν τα μοσχαρίσια μάγουλα σοφρίτο με κρέμα πατάτας και το μαστέλο Σίφνου με σάλτσα απ΄το κρασί του.

Όσο για τον κόκκορα παστιτσάδα με ξερή μυζήθρα Σίφνου, δε χωρούν λόγια!
Εξίσου καλά είναι και τα γλυκά στο "Περιβόλι" - θα βρείτε πάβλοβα με σάλτσα φράουλας, εκμέκ ή μιλφέιγ με παγωτό - αλλά όταν στον Αρτεμώνα υπάρχει μαγαζί όπως το γλυκοπωλείο "Κίτρινο Ποδήλατο", δεν μπορείτε να αντισταθείτε στον πειρασμό να καταλήξετε εκεί για γλυκό!
Λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια και στην όμορφη αυλή του μπορείς ν'απολαύσεις λουκουμάδες (είναι must), τάρτες, προφιτερόλ, μιλφέιγ, εκλεράκια, κοκ και πολλά ακόμη.

Και μεταφερόμαστε στο Κάτω Πετάλι, στο κτήμα Ναρλή όπου ο ιδιοκτήτης θα σας μιλήσει για την ιστορία του νησιού αλλά και για τους σπόρους και τη γεωργική καλλιέργεια, θα κάνετε μαζί βόλτα στο περιβόλι, θα μαζέψετε λαχανικά και στα μαθήματα μαγειρικής θα σας δείξει πως να μαγειρεύετε τοπικές σπεσιαλιτέ.



Και πηγαίνοντας προς τις παραλίες του νησιού - σχεδόν όλες ανοργάνωτες εκτός του Πλατύ Γιαλού - η καρδιά της ντόπιας γαστρονομίας χτυπά δυνατά.

Στην παραλία Βαθύ, πάνε 35 χρόνια τώρα που ο Νίκος Φρατζέσκαρος παρέλαβε ένα καφενεδάκι - που λειτουργούσε ως τηλεφωνείο πάνω στην άμμο - δυο βήματα απ΄το εκκλησάκι των Ταξιαρχών και το μετέτρεψε σε ταβέρνα.
Γεννημένος στη Σίφνο και με μακρινή καταγωγή απ΄την Κρήτη, αφού μπάρκαρε λίγα χρόνια ως ηλεκτρολόγος σε καράβια και γύρισε τον κόσμο, θέλησε να στεριώσει στο νησί του.
Πήρε ένα μάγειρα φίλο του και με τη μάνα του αρχικά στην κουζίνα, ξεκίνησε να λειτουργεί το "Τσικάλι".
Από τότε ως σήμερα, οι τρεις γενιές της οικογένειας, δημιούργησαν το όνομα της ταβέρνας, που θεωρείται απ'τις καλύτερες του νησιού.
Τα μαγειρευτά τους φημίζονται και αξίζει να δοκιμάσετε παραδοσιακό μαστέλο (κατσικάκι με κρασί και άνιθο), ριγανάτο κουνελάκι, γεμιστό χοιρινό φούρνου, μαμαδίστικο μουσακά και παστίτσιο.

Must η ρεβυθάδα φούρνου, η καπαροσαλάτα και οι παραδοσιακοί ρεβυθοκεφτέδες.
Μεγάλο σουξέ οι πίτες της κυρά-Φλώρας - της γυναίκας του ιδιοκτήτη - με χειροποίητο φύλλο, όπως η σπανακόπιτα με τυροβόλι και οι υπέροχες αμυγδαλόπιτες και λεμονόπιτές της.
Τα τυριά (μανούρα, τυροβόλι, ξινομυζήθρα, φέτα) είναι από το πιστοποιημένο τυροκομείο του Φρατζέσκαρου και μπορείτε να προμηθευτείτε και για το σπίτι.
Βαθύ, 2284 0 71150

Απέναντι από το χιλιοφωτογραφημένο εκκλησάκι της Χρυσοπηγής, στην παραλία Αποκοφτού, λειτουργεί η ταβέρνα "Χρυσοπηγή" του Λεμπέση.
Τραπεζάκια κάτω απ'τα δέντρα, βαρέλια για κρασί και αντίκες φτιάχνουν το σκηνικό.
Δοκιμάστε αρνάκι στάμνας, κουνέλι στιφάδο, μουσακά στο πήλινο, ρεβυθάδα, μαστέλο, καπαροσαλάτα και αρκετά ακόμη.
Αποκοφτού, 2284 0 71295

Στην οργανωμένη παραλία του Πλατύ Γιαλού, θα βρείτε πολλά all-day restaurants και ταβέρνες.
Για μένα από που προσφέρει το κάτι παραπάνω είναι το Yalos Seaside Obsession όπου μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας, να πάρετε πρωινό, ή καθώς κάνετε το μπάνιο σας να παραγγείλετε ένα club sandwich, ένα burger ή μια σαλάτα.
Μπορείτε όμως να απολαύσετε και πιάτα που δεν τα βρίσκετε εύκολα σε all-day restaurant, εκτός αν είστε σε κοσμοπολίτικη παραλία νησιού και με ανάλογη χρέωση.

Όταν η πρωϊνή τσιπούρα γίνεται sashimi ή ψήνεται με μαεστρία για να την απολαύσετε σ'ένα ντεκ πάνω στη θάλασσα, τα λόγια περισσεύουν.
Must η σαλάτα με ρεβύθια, φρέσκο δυόσμο και σάλτσα από σταμνοτύρι με μάνγκο.
Η μοτσαρέλα bufala σερβίρεται με κίτρινο παντζάρι και τριών ειδών τομάτες.
Πολύ καλή και η φάβα με ροδέλες καλαμάρι σωτέ και χειροποίητες πίκλες κρεμμυδιού.
Άψογο service και εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής.

Και άφησα για το τέλος ένα λιλιπούτειο fish-bar που αποτελεί σημείο αναφοράς όχι μόνο για τον Πλατύ Γιαλό και το νησί, αλλά γενικότερα..
Ω3 το όνομά του και το σκηνικό συνθέτουν κάποια λίγα stools και μακρόστενοι πάγκοι σ'ένα ντεκ πάνω στην άμμο.
Δεν υπάρχει επιγραφή ή ενδεικτική ένδειξη και μπορεί να χρειαστεί να κάνετε πολλές φορές πάνω-κάτω τον παραλιακό δρόμο για να το βρείτε. Έχει κι αυτό τη μαγεία του!
Ο σεφ Γιώργος Σαμοϊλης μπορεί να σπούδασε μοριακή Βιολογία, αλλά η ζωή τον οδήγησε στη μαγειρική τέχνη.

Τα πιάτα ομολογουμένως εντυπωσιάζουν απ΄την πρώτη ματιά στον κατάλογο. Όσο από γεύση, σας εγγυώμαι ότι θα εξιτάρει τον ουρανίσκο σας με τις δημιουργίες του.
Τι να πρωτοθυμηθώ??
Καρπάτσιο κωλοχτύπας, αχινός και χτένι με λαδολέμονο αυγοτάραχο, σπαγγέτι της θάλασσας και τσιπς παντζαριού, ταρτάρ βιώσιμου κιτρινόπτερου τόνου με φρέσκα φύκια, tiradito Ω3 (αχινός, ψάρι, γαρίδα, χτένι) στιφάδο χταποδιού με σιφνέικο ρεβύθι, βασιλικό καβούρι με κονσομέ κωλοχτύπας, βασιλικά χτένια στο φούρνο με μαύρο σκόρδο.
Λίστα κρασιών πολύ προσεγμένη.

Για νυχτερινή διασκέδαση, ξεχώρισα στην Απολλωνία τα bars, Argo με φοβερά coctails (σερβίρει και στην ταράτσα) και έχει εξαιρετική μουσική, το Μπότζι με το ιδιαίτερο περιβάλλον και το Cosi που μαζεύει αρκετό κόσμο.

Στο Κάστρο στο bar του Κουβανού (όπως είναι γνωστό αν και ο ιδιοκτήτης του κάθε άλλο παρά από την Κούβα είναι), αξίζει να πιείτε ένα ποτό καθισμένοι πάνω σε κουρελούδες στα πεζούλια και αγναντεύοντας την υπέροχη θέα.

Η Σίφνος έχει ωραίες παραλίες.
Αν θελήσετε οργανωμένη, όπως προανέφερα, μόνο ο Πλατύς Γιαλός προσφέρεται, αλλά σε σχέση με τις υπόλοιπες του νησιού, υστερεί.
Το Βαθύ είναι ωραίος κόλπος, ένα κομμάτι του έχει ξαπλώστρες και θα βρείτε και αρκετά ταβερνάκια.
Πολύ ωραίες παραλίες είναι ο Φάρος, και οι κοντινές Φασολού και Γλυφό· κρυστάλλινα αβαθή νερά με άμμο και λίγα αλμυρίκια θα σας προσφέρουν σκιά.
Το Αποκοφτό είναι η παραλία με θέα τη Χρυσοπηγή. Έχει ωραία αμμουδιά και δυο πολύ καλές ταβέρνες.

Οι Καμάρες είναι η πιο κοντινή στο λιμάνι, οργανωμένη με beach bars και ξαπλώστρες.
Αν ο καιρός το επιτρέπει και δεν έχει βοριά, αξίζει τον κόπο να πάτε στη Χερρόνησο· μόνο ένα μικρό κομμάτι είναι χωματόδρομος. Είναι αμμουδερή, έχει δυο ταβερνάκια και για μένα προτιμήστε αυτό στ'αριστερά όπως κατεβείτε.
Εκεί αναζητήστε τον αρχαιότερο αγγειοπλάστη του νησιού.. σίγουρα έχετε πολλά να μάθετε!
Επίσης βορινή παραλία με σμαραγδένια νερά είναι τα Βρουλίδια. Λίγο πριν φτάσετε Χερρόνησο, θα βρείτε πινακίδα να κάνετε αριστερά.
Έχει ξαπλώστρες αλλά το τελευταίο κομμάτι του δρόμου για να φτάσετε είναι λίγο δύσκολο.
Έχει βράχια αλλά περνώντας ανάμεσα σε διαδρόμους με άμμο, οδηγείστε σε αμμώδη βυθό.

Μη φύγετε απ΄το νησί αν δεν προμηθευτείτε σιφνέικο τσουκάλι που θα δώσει άλλη γεύση στα φαγητά σας!

Εδωδή - Ένα εστιατόριο που έγραψε ιστορία στην Αθήνα!

Απόψε με έπιασε νοσταλγία... δε θα σας προτείνω κάποιο εστιατόριο. Θα αναφερθώ σε ένα εστιατόριο που υπήρξε από τα καλύτερα στη γαστρονομική σκηνή της Αθήνας, την "Εδωδή".
Έκλεισε λόγω της κρίσης το 2013, μετά από δεκατέσσερα χρόνια και συνεχείς βραβεύσεις με Χρυσό Σκούφο.
Θα γράψω σε χρόνο Ενεστώτα γιατί για μένα η "Εδωδή" (η λέξη στα αρχαία ελληνικά σημαίνει τροφή) συνεχίζει να υπάρχει... στιγμές που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη δε σβήνουν με το πέρασμα των χρόνων! Σε στιγματίζουν, είναι κομμάτι από σένα... δε μπορεί κανείς να σου τις πάρει..

"Η Εδωδή λοιπόν στεγάζεται στον πρώτο όροφο ενός παλιού νεοκλασικού σπιτιού επί της οδού Βεϊκου στο Κουκάκι.
Για να μπεις στο εσωτερικό του σπιτιού πρέπει να χτυπήσεις το κουδούνι. Περιβάλλον ιδιαίτερα προσεγμένο και με την είσοδό σας, θα σας υποδεχθεί ένας μεγάλος παλιάτσος και μερικοί ακόμη θα σας κρατήσουν συντροφιά αφού απεικονίζονται σε τρισδιάστατους πίνακες. Το βλέμμα τους επίμονο καθώς σας ακολουθούν κατά την άνοδό σας από τη βαριά ξύλινη σκάλα.
Νότα θεατράλε σε όλο το σκηνικό· ένας μεγάλος πίνακας του Εγγονόπουλου με πιερότους, ένας μεγάλος καθρέφτης με χρυσή κορνίζα, παλιές σερβάντες με σκούρο ξύλο και μαριονέτες να κρέμονται ολόγυρα.
Θα μου πείτε γιατί αυτή η εμμονή με τους παλιάτσους και τις μαριονέτες.... οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου, τα αδέρφια Λυτρίβη - ο Μιχάλης (σεφ) και ο Γιώργος - συνεχίζουν την ιστορία του θρυλικού "Bajazzo" (παλιάτσος στα γερμανικά) με σεφ τον απίστευτο Klaus Feuerbach.
Ο Μιχάλης, χρόνια δίπλα στο μεγάλο εκλιπόντα, θέλησε να συνεχίσει την καλή παράδοση και να δημιουργήσει ένα πιστό αντίγραφο του "Bajazzo", τόσο από διακοσμητικής άποψης, όσο και από γαστρονομικής. Μπορεί να κατηγορήθηκε από πολλούς, γιατί όλοι κρίνουμε αρνητικά με μεγάλη ευκολία, μη μπορώντας να εκτιμήσουμε κάποια πράγματα.
Και κλείνοντας τη μεγάλη παρένθεση, συνεχίζω με το χώρο που διατηρεί την παλιά διαρρύθμιση του κτηρίου του σπιτιού που είναι χωρισμένος σε δωμάτια και σου δίνει την αίσθηση παλιού αστικού αθηναϊκού σπιτιού.
Και περνώντας στο μενού, οι αδερφοί Λυτρίβη ακολουθούν ακόμη μια συνήθεια του Bajazzo... κατάλογος δεν υπάρχει! Η θεατρική παρουσίαση των πιάτων που εκτίθενται μπροστά σας με τα επιμέρους υλικά, θα σας εντυπωσιάσει! ο Feuerbach ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του.
Η παρουσίαση και η επεξήγηση των πιάτων πριν τα επιλέξετε γίνεται με μοναδικό τρόπο από το Γιώργο Λυτρίβη· είναι τόσο γλαφυρά περιγραφικός που νιώθετε τη γεύση του πιάτου μέσα από τον τρόπο που εξηγεί το περιεχόμενο και τον τρόπο μαγειρέματος! Προσωπικά πάντα θέλω να τα δοκιμάσω όλα.  Και προτιμώ αν είναι απασχολημένος σε άλλο τραπέζι, να περιμένω τον ίδιο για την παρουσίαση... είναι κομμάτι της απόλαυσης!

Amuse bouche.. σούπα γλυκοκολοκύθας με ψημένους ηλιόσπορους που με την τραγανιστή υφή τους, της δίνουν μια καβουρδισμένη γεύση και μια μικρή δόση κανέλας.
Τα δύο ντιπ - ένα με μελιτζάνα και σκόρδο κι ένα με πράσινη ελιά - θα τ'απολαύσετε με τα ζεστά ψωμάκια (λευκά και μαύρα) που έρχονται σε ένα πανεράκι στο τραπέζι σας.
Στα ορεκτικά, τα λευκά σπαράγγια συνοδεύονται με δύο φέτες προσούτο και γαρνίρονται με σάλτσα μαύρης τρούφας.
Η κροκέτα μελιτζάνας με διακριτική παρουσία φέτας, συνοδεύεται από μια κουταλιά μους γαρίδας με καρύδα.
Από τ'αγαπημένα μου ορεκτικά, τα μαριναρισμένα ρολά σολομού με κρέμα horseradish, φινόκιο, άνιθο και sauce σόγιας.
Στα κυρίως το λαβράκι συνδυάζεται με σάλτσα μελιτζάνας και νότες τομάτας τονίζουν το πιάτο.
Το κοτόπουλο γεμιστό με καραβίδα μπορεί ν'απορριφθεί απ'τους σκληροπυρηνικούς, αλλά τους τολμηρούς θα τους αποζημιώσει με το συνδυασμό των υλικών και τη σωστή εκτέλεση.
Ένα ρουστίκ πιάτο είναι το ορτύκι γεμιστό με μους φραγκόκοτας.
Το μοσχαρίσιο φιλέτο σε λεπτές φέτες, γεμίζεται με μους μανιταριών, τυλίγεται σε φύλλο κρούστας και η sauce που το συνοδεύει είναι με μαυροδάφνη.
Το γουρουνόπουλο έρχεται πολύ ζουμερό με sauce μανιταριών.
Και το εντυπωσιακό φινάλε είναι το τρόλεϊ με τα γλυκά που περνά από μπροστά σας... δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιαλέξεις!
Αν επιλέξετε τις φράουλες, στο τραπέζι σας θα αράξει ένα καραβάκι από ψημένο φύλλο κρούστας, με πλήρωμα κατακόκκινες φράουλες! Η στολή του πληρώματος; coulis φράουλας! Για σωσίβια; μπάλες παγωτού βανίλιας και στο κατάστρωμα έχει ανέβει ένα κύμα από αεράτη σαντιγύ!!
Εναλλακτικά μους μαστίχας με καταϊφι, αλεσμένο φιστίκι Αιγίνης και sauce ιβίσκου.
Τα mignardises που ολοκληρώνουν το δείπνο σας είναι: μπισκοτάκι με τσάι, κύβος από ζελέ πορτοκάλι και ζελέ μέντας για καθάρισμα του ουρανίσκου.

Λίστα κρασιών ενημερωμένη με πολλές ελληνικές ετικέτες. 
Service εξαιρετικό με μια σπάνια old fashioned ευγένεια.
Ο λογαριασμός έρχεται σε μουσικό κουτί, από τα παλιά που κουρδίζουν κι ανοίγοντας το συρταράκι, ένας χαμογελαστός παλιάτσος κουνιέται στο ρυθμό!
Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά!!!
Κόστος κατ'άτομο €60-70

Βεϊκου 80, Κουκάκι"

Αν έχω κάτι ξεχάσει.. αν κάπου κάνω λάθος... ο Μιχάλης ή ο Γιώργος μπορούν να παρέμβουν! Θα το χαρώ πραγματικά!
Ας με συγχωρήσουν που δεν έχω φωτο των δημιουργικών πιάτων της "Εδωδής"!