Χώρος μοντέρνος και λιτός, με γήινες αποχρώσεις του μπεζ-καφε. Το service φιλικό και πρόθυμο.
Το menu παραμένει χρόνια τώρα σταθερό και χωρίς αστοχίες, στο πλαίσιο ενός κλασικού γαλλικού εστιατορίου.
Στα ορεκτικά ξεχωρίζουν τα μανιτάρια προβενσάλ, το tartare σολομού, το καμαμπέρ με κρούστα αμυγδάλου και τα σαλιγκάρια Βουργουνδίας.
Το εξαιρετικό foua grass με sauce framboise, το ζητήσαμε πάνω σε τηγανητές πατάτες κι αυγά μάτια· ήταν εκτός καταλόγου και έτυχε να το δω μια βραδιά που το ζήτησε κάποιος πελάτης τους. Δέχθηκαν με προθυμία να μας το φτιάξουν και πραγματικά ήταν σκέτη απόλαυση· οι πατάτες ψιλοκομμένες και τραγανές, το foua grass σωστά ψημένο και η sauce framboise προς έκπληξή μου, έδεσε πολύ καλά με τα υπόλοιπα υλικά του πιάτου. Όσο θερμιδογόνο κι αν ήταν το πιάτο, θα το ζητούσα ξανά και την επόμενη φορά και η πρότασή μου θα ήταν να μπει και στον κατάλογο! Για τους λιτοδίαιτους, η πρόταση του καταλόγου δεν περιλαμβάνει πατάτες και αυγά αλλά μόνο το foua grass sauce framboise!
Στα κυρίως πιάτα, οι επιλογές είναι αρκετές· entrecôte με sauce της επιλογής σας (cafe de Paris, bearnaise, με ροκφόρ, πιπεράτη), steak tartare από βιολογικό μοσχάρι, chateaubriand sauce bearnaise για 2 άτομα, bitok a la russe και μερικά ακόμη.
Η ποιότητα των κρεατικών είναι καλή, αλλά θα μπορούσε να γίνει εξαιρετική γιατί σε ένα τέτοιο εστιατόριο για να απολαύσεις ένα καλό κομμάτι κρέατος (ψημένο rare όπως προστάζει η γαλλική κουζίνα) η πρώτη ύλη παίζει τον πρώτο ρόλο...και σίγουρα εδώ ο θεατής, είναι γνώστης.
´Ολα τα κρεατικά συνοδεύονται από φρεσκοτηγανισμένες πατάτες (πολύ πλούσια μερίδα) και σωτέ σπανάκι, που μάλλον θέλει βελτίωση γιατί έρχεται παραβρασμένο και καταλαβαίνεις αμέσως ότι δεν χρησιμοποιούν φρέσκο.
Κρατείστε χώρο για το εξαιρετικό σουφλέ σοκολάτας για δύο. Είναι το κλασικό γαλλικό και δεν το βρίσκεις εύκολα πια στην Αθήνα· όλα τα εστιατόρια λίγο έως πολύ σερβίρουν σουφλέ, αλλά όχι το αυθεντικό.
Τιμές υψηλές, γύρω στα €40-50 κατ´άτομο χωρίς κρασί.
Αλ. Παναγουλη 52
Γλυφάδα