Έκλεισε λόγω της κρίσης το 2013, μετά από δεκατέσσερα χρόνια και συνεχείς βραβεύσεις με Χρυσό Σκούφο.
Θα γράψω σε χρόνο Ενεστώτα γιατί για μένα η "Εδωδή" (η λέξη στα αρχαία ελληνικά σημαίνει τροφή) συνεχίζει να υπάρχει... στιγμές που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη δε σβήνουν με το πέρασμα των χρόνων! Σε στιγματίζουν, είναι κομμάτι από σένα... δε μπορεί κανείς να σου τις πάρει..
"Η Εδωδή λοιπόν στεγάζεται στον πρώτο όροφο ενός παλιού νεοκλασικού σπιτιού επί της οδού Βεϊκου στο Κουκάκι.
Για να μπεις στο εσωτερικό του σπιτιού πρέπει να χτυπήσεις το κουδούνι. Περιβάλλον ιδιαίτερα προσεγμένο και με την είσοδό σας, θα σας υποδεχθεί ένας μεγάλος παλιάτσος και μερικοί ακόμη θα σας κρατήσουν συντροφιά αφού απεικονίζονται σε τρισδιάστατους πίνακες. Το βλέμμα τους επίμονο καθώς σας ακολουθούν κατά την άνοδό σας από τη βαριά ξύλινη σκάλα.
Νότα θεατράλε σε όλο το σκηνικό· ένας μεγάλος πίνακας του Εγγονόπουλου με πιερότους, ένας μεγάλος καθρέφτης με χρυσή κορνίζα, παλιές σερβάντες με σκούρο ξύλο και μαριονέτες να κρέμονται ολόγυρα.
Θα μου πείτε γιατί αυτή η εμμονή με τους παλιάτσους και τις μαριονέτες.... οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου, τα αδέρφια Λυτρίβη - ο Μιχάλης (σεφ) και ο Γιώργος - συνεχίζουν την ιστορία του θρυλικού "Bajazzo" (παλιάτσος στα γερμανικά) με σεφ τον απίστευτο Klaus Feuerbach.
Ο Μιχάλης, χρόνια δίπλα στο μεγάλο εκλιπόντα, θέλησε να συνεχίσει την καλή παράδοση και να δημιουργήσει ένα πιστό αντίγραφο του "Bajazzo", τόσο από διακοσμητικής άποψης, όσο και από γαστρονομικής. Μπορεί να κατηγορήθηκε από πολλούς, γιατί όλοι κρίνουμε αρνητικά με μεγάλη ευκολία, μη μπορώντας να εκτιμήσουμε κάποια πράγματα.
Και κλείνοντας τη μεγάλη παρένθεση, συνεχίζω με το χώρο που διατηρεί την παλιά διαρρύθμιση του κτηρίου του σπιτιού που είναι χωρισμένος σε δωμάτια και σου δίνει την αίσθηση παλιού αστικού αθηναϊκού σπιτιού.
Και περνώντας στο μενού, οι αδερφοί Λυτρίβη ακολουθούν ακόμη μια συνήθεια του Bajazzo... κατάλογος δεν υπάρχει! Η θεατρική παρουσίαση των πιάτων που εκτίθενται μπροστά σας με τα επιμέρους υλικά, θα σας εντυπωσιάσει! ο Feuerbach ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του.
Η παρουσίαση και η επεξήγηση των πιάτων πριν τα επιλέξετε γίνεται με μοναδικό τρόπο από το Γιώργο Λυτρίβη· είναι τόσο γλαφυρά περιγραφικός που νιώθετε τη γεύση του πιάτου μέσα από τον τρόπο που εξηγεί το περιεχόμενο και τον τρόπο μαγειρέματος! Προσωπικά πάντα θέλω να τα δοκιμάσω όλα. Και προτιμώ αν είναι απασχολημένος σε άλλο τραπέζι, να περιμένω τον ίδιο για την παρουσίαση... είναι κομμάτι της απόλαυσης!
Amuse bouche.. σούπα γλυκοκολοκύθας με ψημένους ηλιόσπορους που με την τραγανιστή υφή τους, της δίνουν μια καβουρδισμένη γεύση και μια μικρή δόση κανέλας.
Τα δύο ντιπ - ένα με μελιτζάνα και σκόρδο κι ένα με πράσινη ελιά - θα τ'απολαύσετε με τα ζεστά ψωμάκια (λευκά και μαύρα) που έρχονται σε ένα πανεράκι στο τραπέζι σας.
Στα ορεκτικά, τα λευκά σπαράγγια συνοδεύονται με δύο φέτες προσούτο και γαρνίρονται με σάλτσα μαύρης τρούφας.
Η κροκέτα μελιτζάνας με διακριτική παρουσία φέτας, συνοδεύεται από μια κουταλιά μους γαρίδας με καρύδα.
Από τ'αγαπημένα μου ορεκτικά, τα μαριναρισμένα ρολά σολομού με κρέμα horseradish, φινόκιο, άνιθο και sauce σόγιας.
Στα κυρίως το λαβράκι συνδυάζεται με σάλτσα μελιτζάνας και νότες τομάτας τονίζουν το πιάτο.
Το κοτόπουλο γεμιστό με καραβίδα μπορεί ν'απορριφθεί απ'τους σκληροπυρηνικούς, αλλά τους τολμηρούς θα τους αποζημιώσει με το συνδυασμό των υλικών και τη σωστή εκτέλεση.
Ένα ρουστίκ πιάτο είναι το ορτύκι γεμιστό με μους φραγκόκοτας.
Το μοσχαρίσιο φιλέτο σε λεπτές φέτες, γεμίζεται με μους μανιταριών, τυλίγεται σε φύλλο κρούστας και η sauce που το συνοδεύει είναι με μαυροδάφνη.
Το γουρουνόπουλο έρχεται πολύ ζουμερό με sauce μανιταριών.
Και το εντυπωσιακό φινάλε είναι το τρόλεϊ με τα γλυκά που περνά από μπροστά σας... δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιαλέξεις!
Αν επιλέξετε τις φράουλες, στο τραπέζι σας θα αράξει ένα καραβάκι από ψημένο φύλλο κρούστας, με πλήρωμα κατακόκκινες φράουλες! Η στολή του πληρώματος; coulis φράουλας! Για σωσίβια; μπάλες παγωτού βανίλιας και στο κατάστρωμα έχει ανέβει ένα κύμα από αεράτη σαντιγύ!!
Εναλλακτικά μους μαστίχας με καταϊφι, αλεσμένο φιστίκι Αιγίνης και sauce ιβίσκου.
Τα mignardises που ολοκληρώνουν το δείπνο σας είναι: μπισκοτάκι με τσάι, κύβος από ζελέ πορτοκάλι και ζελέ μέντας για καθάρισμα του ουρανίσκου.
Λίστα κρασιών ενημερωμένη με πολλές ελληνικές ετικέτες.
Service εξαιρετικό με μια σπάνια old fashioned ευγένεια.
Ο λογαριασμός έρχεται σε μουσικό κουτί, από τα παλιά που κουρδίζουν κι ανοίγοντας το συρταράκι, ένας χαμογελαστός παλιάτσος κουνιέται στο ρυθμό!
Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά!!!
Κόστος κατ'άτομο €60-70
Βεϊκου 80, Κουκάκι"
Αν έχω κάτι ξεχάσει.. αν κάπου κάνω λάθος... ο Μιχάλης ή ο Γιώργος μπορούν να παρέμβουν! Θα το χαρώ πραγματικά!
Ας με συγχωρήσουν που δεν έχω φωτο των δημιουργικών πιάτων της "Εδωδής"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου